Blair Jollands – Holograms
Het nieuwe album van Blair Jollands heet Holograms. De twaalf tracks schetsen zijn beelden over hervonden liefde, verloren liefde, het verstrijken van de tijd en de afwezigheid van menselijke aanraking.
Jollands heeft een kenmerkende stijl. Ruimtelijke arrangementen, die een beeldende ervaring geven. Muziek alsof je naar een hologram kijkt. De stuwende bas en gitaar in opener Nothing in the pot, zijn gedreven. Atoms is bombastisch en beschrijft een post-apocalyptisch beeld. Een song met een interessante ontwikkeling is Dream of you. Rust, bombast en akoestische delen wisselen elkaar af. Dreams of you zou zo van een album van Muse kunnen komen met zang die soms aan David Bowie doet denken.
In Flame of love wordt Jollands vocaal bijgestaan door Iraina Mancini. De beide stemmen vormen een schitterend contract met elkaar, waardoor de melodie veelkleurig wordt. In Deep water werkt de vocale samenwerking met Jaimee Harris op een vergelijkbare manier. Het levert spannende duetten op. De vergelijking met de filmmuziek van Enrico Morricone is hier op zijn plaats.
Het refrein van Things we do, is wel erg simplistisch en voorspelbaar. Gelukkig zijn de andere tracks o het album beduidend interessanter. De trompet op titeltrack Holograms lijkt de rol van emotie te vertolken in de verder steriel en elektronische aandoende track. Om koude rillingen van te krijgen zoals Jollands Holograms zingt. De instrumentatie van de verschillende tracks is zeer afwisselend, zodat ieder nummer een eigen sfeer meekrijgt. Jollands werkte samen met diverse filmmakers (zoals Nicolas Roeg, Ken Loach en Richard Attenborough) en dat is te horen in de beeldende, ruimtelijke arrangementen die de verhalen dragen.
Holograms is een album voor vele luisterbeurten.