DeWolff – Tascam tapes
Op de voorkant van het nieuwe album, Tascam taps, van DeWolff prijkt trots: “This is DeWolff’s new album. It was recorded on the road for less than $50. But it sounds like a million bucks!”.
Exact 32 minuten duurt de schijf en het klinkt alsof je een ouderwetse cassette in de speler hebt gestopt. Het album klinkt wat gefragmenteerd en het van de hak op de tak springen vergroot het gevoel van een opgenomen cassette met de lekkerste nummers. De samenhang tussen de nummers maakt dat de verschillen tussen de nummers meer nadrukkelijk krijgen. Dit benadrukt de veelzijdigheid, maar maakt het album minder tot een eenheid.
In It ain’t easy klinkt DeWolff lichter dan ooit. De harmonische samenzang, de basloopjes en zelfs de gitaar klinken minder massief dan we van de heren gewend zijn. Het nummer zou zomaar een lost track kunnen zijn van films zoals Saturday night fever. Let it fly swingt alle kanten op. Met Rain en Am I losing my mind laat DeWolff horen ook uit de voeten te kunnen met langzamere emotionele nummers.
De twee delen van Blood meridian zijn steviger en klassiek DeWolff. In Awesomeness of love gaat DeWolff verder met het gebruik van samples en maakt het eigen geluid daarmee moderner. De liedjes zijn compact en komen direct to-the-point. Het opnemen met beperkte middelen tijdens de laatste tournee heeft ervoor gezorgd dat alle overbodige ballast niet op het album terecht is gekomen. Zelfs de gitaarsolo’s, de langste zit in Love is such a waste, zijn korter dan ooit.
Ouderswets lekker. Back to the 70’s met DeWolff. Gaat de recorder de komende tournee weer mee met de heren van DeWolff?
Eindoordeel: 9,0