Na een aantal live streams vindt Di-rect het tijd voor een nieuw album. Wild hearts ligt vanaf vandaag in de platenwinkels.

De opvolger van Rolling with the punches wijkt niet zo veel af van zijn voorgangers. Di-rect heeft inmiddels een volwassen sound ontwikkeld. Op sommige momenten wat gepolijst, maar altijd met lekker in het gehoor liggende melodieën. Wild hearts geeft wat meer gas en is in sommige nummers iets minder subtiel, zoals in opener Born again. Gitaar en drums staan iets meer op de voorgrond en de sound neigt meer naar de rock-kant van Di-rect, zoals in No goodbye blijkt.

Het spelen van mid-tempo popnummers heeft Di-rect ook in de vingers, Nightcrawler en Wild hearts. Meer funky is Hibernation. De tranentrekker van het album is het inmiddels al bekende Soldier on. Ingrediënten van een Di-rect plaat die we reeds van de eerdere albums kennen. De twee minste tracks sluiten het album af, Snakebite en Black cat. Ook in deze minste tracks zit nog genoeg te genieten, zoals het arrangement van Snakebites met de klanten van strijker in de begeleiding. Met Color zet Di-rect een nieuwe klassieker neer die het goed zal doen tijdens concerten (of moeten we live-streams zeggen?).

Di-rect verrast niet, dat is jammer. Maar Marcel Veenendaal, Spike, Bas van Wageningen, Jamie Westland, Paul Jan Bakker en Matteao Innella maken een herkenbaar en goed album.

Eindoordeel: 8,0