Feitenfabriek is het geesteskind van Casper Broekaart. Voor dit nieuwe project heeft hij zich samen met Roy van Rosendaal (Figgie, Real Derek) drie dagen lang opgesloten in een kunstatelier op Ruigoord. Het resultaat is de EP die binnenkort uitgebracht zal worden.

De EP telt vijf tracks en nog geen 20 minuten. De liedjes zijn Nederlandstalig, melancholisch, hoopvol met een donker randje. De teksten reflecteren de kwetsbaarheid van de mens. Feitenfabriek is open over zelfonderzoek, vervreemding, geloof in maakbaarheid en ongeloof in maatschappelijke trends. Dit heeft geleid tot Feitenfabriek’s eigen ‘genre’: Burn-out pop. Zoals Feitenfabriek zelf schrijft op de website: “Muziek over verandering, twijfel, liefde en ambitie. Misschien een serum tegen nihilisme en de redding waar we naar op zoek zijn, maar waarschijnlijk niet.”

In Adem bezingt Feitenfabriek zichzelf stuurloos, bang beslissingen te nemen, maar ook de wens om vooruit te kijken en de zon op te zien komen. ‘Geef me adem om te leven.’, klinkt als een noodkreet. De begeleiding op gitaar klinkt ingetogen, helder en kwetsbaar totaan de herhaalde slotzin “De stilte spreekt zich uit in mij”, daar zwelt het geluid aan. In Meer of meer staat  besluiteloosheid centraal. Feitenfabriek bezingt hoe het nooit genoeg is. Met als Als ze lacht lijkt de zon door te breken op deze EP. Ook Schatje lief heeft een positievere insteek. Waarbij misverstanden (‘niets is wat het lijkt’) en hoop (‘de zon zal weer stralen’) worden bezongen gericht aan een denkbeeldige luisteraar die er andere (duistere) gedachten op na houdt. Laura is alweer het laatste liedje, waarbij hoop en teleurstelling met elkaar strijden.

Feitenfabriek toont aan dat een EP toch behelpen blijft. In de vijf tracks is niet de diepte aan te brengen die op een volwaardig album ongetwijfeld wel naar voren had kunnen komen. Dat is jammer, want het onderwerp dat Feitenfabriek aanroert leent zich bij uitstek voor die verdieping.

Kwetsbaar en eerlijke liedjes op een erg korte EP.

Eindoordeel: 8,0