Op debuutalbum Out of tune vertelt Kafka over geliefden die nooit de moed hadden om hun gevoelend te bekennen en hun kans op liefde misten. Het Out of tune doelt dan ook op het uit de pas lopen met het leven en hoe de werkelijkheid om je heen niet klopt met het gevoel dat je hebt.

Kafka trapt af met het eenvoudige en doeltreffende Goldfish. De stemmen van Frank van Kasteren en Dafne Holtland kronkelen om elkaar heen. De twee stemmen kleuren mooi samen en vormen waar nodig de juiste contrasten. In de mix van dit album licht de nadruk echter iets te veel op de vocalen. De begeleidende muziek blijft in veel nummers te veel op de achtergrond en mengt daardoor niet mee en dat is erg jammer. Ritmisch, harmonisch en melodisch zijn de nummers erg aantrekkelijk. Lekkere hooks en riffjes laten de vele ideeën horen die verwerkt zijn in dit album.

Shimmering light heeft een onverwachte prettig werkende modulatie in het refrein. These are the night doet vaag denken aan The XX. Bootycall is een echte oorwurm, die je dagenlang blijft achtervolgen. De toevoegingen van de meervoudige koortjes in Ode to a city (soms enkele noot om nadruk te leggen) doen denken aan Queen. Het titelnummer Out of tune heeft een aanstekelijk meezingbaar refrein. Burned-down paradise laat horen dat Kafka ook wilder, ruwer en onbezonnen rond kan stuiteren. Het thema van het album is duidelijk doorgevoerd, zonder dat het een conceptalbum is. De liedjes los werken goed.

Kafka presenteert een verdienstelijk debuutalbum dat zeker niet Out of tune is.