Liam Gallagher maakt met zijn tweede album sprongen vooruit.

Met Shockwave opent het album al met een brutale heerlijke melodische rocker. De mondharmonica speelt een mooie melodische rol in het arrangement. In Halo valt de honky-tonk piano op. Met deze subtiliteiten tillen de arrangementen de songs naar een hoger niveau. The river is een anoniemer rocknummer.

John Lennon en The Beatles zijn niet ver weg. De titel van het album is afkomstig van een tweeluik pentekeningen van John Lennon, maar ook in de muziek zitten vele referenties. Once, One of us en Alright now hebben ook een prettig vleugje van de Fab Four over zich heen. Het is echter te gemakkelijk om Liam Gallagher te verwijten dat hij te veel leentjebuur speelt bij de grote voorgangers. Op dit album weet hij er samen met een team van co-writers (met prominent Andrew Wyatt en greg Kurstin op de credits) goede songs van te maken.

Liam Gallagher klinkt zelfverzekerder en scherper op zijn tweede soloalbum. Zelfs eenvoudige nummers zoals Be still brengt hij met bravoure en overtuiging. Op de DeLuxe uitgave staan drie extra tracks. Invisible sun, Misunderstood en Glimmer. De nummers op dit album zullen massaal meegezongen worden tijdens het komende concert in de ZiggoDome.

Solo klinkt Liam Gallagher meer als Oasis dan lang het geval was. En dat is goed.

Eindoordeel: 8,5