Een album vol met Nederlandstalige popmuziek is opvallend in het grote aantal releases dat in deze weken voorbij komt. Mattino maakt met Op de goede weg een afwisselende plaat met echt hedendaagse popmuziek.

De aantrekkingskracht van dit album ligt in meerdere dingen. De muziek klinkt strak met aanstekelijke melodieën en uitstekende arrangementen. De stijlen die in de elf nummer voorbij komen lopen uiteen van rock, (elektro)pop, reggae tot singer-songwriter. De humor in de teksten, waaruit zelfspot blijkt, plaatst het album in perspectief. De kritiek op de huidige samenleving is daardoor ook luchtig, maar wel zeer duidelijk. De nummers zijn puntig en slaan de spijker op de kop.

De opener Zo vol van die shit heeft een aanstekelijke gitaarriff. Een beetje meer respect voor m’n lustobject doet denken aan Doe Maar. Dat komt niet alleen door de reggae en melodieuze bas, maar ook door de zang en achtergrondkoortjes. De teksten van Op de goede weg en De mierenneuker zijn ronduit hilarisch (mede door het grappige “ti-ti-ti” in het refrein), maar zetten tegelijkertijd aan tot nadenken over de inhoud. Ik weet het niet is klaar om door grote groepen meegezongen te worden.

Mattino past hiermee in het rijtje met de grote nederpop-bands, zoals Doe Maar, The Kik, Het Goede Doel en de Frank Boeijen Groep. Mattino presenteert zichzelf echter als solozanger. Dit album ademt de sfeer van een album dat gemaakt is door een hechte band, waarin tegenpolen elkaar aanvullen.

Met elf nummers heeft Mattino een uitstekend album gemaakt.

www.mattino.nl