De krachttoer met The Analogues heeft niet in de weg gezeten bij het uitbrengen van een album onder zijn eigen naam. Diederik Nomden brengt met Wingman returns een album uit met kristalheldere liedjes.

Met Swim ashore en You still turn me on begint Nomden het album met twee meer uptempo liedjes. Het zijn aanstekelijke melodieën die lekker in het gehoor liggen. De liedjes blijven in je hoofd zitten. Not the only one neemt wat gas terug. Nomden laat een geraffineerde ballad horen. De hoge mannenstem van Nomden laat geen extreem bereik horen op dit album, maar dat is geen enkele belemmering. De zanglijnen klinken helder en zuiver en het eigen stemgeluid is erg prettig om naar te luisteren. De strijkers in Gamer worden subtiel toegepast en voegen diepte aan het nummer toe. Zo staat de instrumentatie het hele album in dienst van de liedjes.

Het is niet eerlijk om Nomden met The Beatles te vergelijken, maar onmiskenbaar zitten er wel veel Beatlesque harmonieën en melodieën in de liedjes op dit album. Bijvoorbeeld in I do klinken de referenties naar The Fab Four wel erg duidelijk door. En laten we helder zijn… er zijn minder goede bands om mee vergeleken te worden. Door zijn werk met The Analogues liggen The Beatles als referentie voor de hand. Nomden staat daar als singersongwriter echter los van en brengt ruim voldoende eigenheid mee om deze vergelijking aan te kunnen.

Met Weighing you down en For your sundays rondt Nomden het album in stijl af. Het compositorische en muzikale vakmanschap straalt er vanaf. De composities zitten goed in elkaar en het verhaal van de liedjes wordt op de juiste manier gebracht. De ambachtelijke liedjes zijn degelijk en vakkundig uitgevoerd. Ietwat meer avontuur en buiten de gebaande paden treden zou mogen.

Nomden bewijst dat hij ook eigen materiaal op prachtige manier kan brengen op een verslavend album vol goede liedjes.

Eindoordeel: 8,5