RECENSIE: Gorillaz – The now now
Gorillaz brengt in korte tijd een nieuw album uit, The now now. De virtuele band met de getekende figuren hebben de inspiratie weer helemaal gevonden. Damon Albarn en Jamie Hewlett zijn de drijvende krachten achter de in 1998 opgerichtte groep. De fictieve karakters 2-D, Noodle, Russel Hobbs en Murdoc Niccals zijn de door hewlett getekende bandleden. Damon Albarn (Blur) is dit album nog duidelijk de drijvende kracht achter de muziek van Gorillaz.
De liedjes drijven meer op zangmelodieën, drijven minder op hippe beats en rhythms in vergelijking met de eerdere Gorillaz’ albums. Het lijken eigenlijk meer op sololiedjes van Albarn, omdat er minder prominente gasten op het album meespelen. Op opener Humility speelt George Benson mee en op Hollywood zijn Snoop Dogg en Jamie Principle van de partij. Het album is meer in evenwicht en klinkt meer als een groepsalbum dan voorganger Humanz.
De liedjes zijn stuk voor stuk van een prima kwaliteit. De vaart zit er lekker in met de veelal uptempo beats. Meedansen is bijna een vereiste. Tranz, Sorcererz, Humility en Lake Zurich behoren tot die categorie. Kansas en Magic city hebben een heerlijke luie beat. Damon Albarn spreekzingt hier ook meer, waardoor hij zijn verhaal vertelt. En Idaho neemt in het intro wat gas terug en ontpopt zich tot een beatloze anthem. Naarmate het album het einde nadert worden de nummers monumentaler. Met name One percent met de galm op de stem is een indrukwekkende song.
Uitstekend album met sterke liedjes, verslavende beats, mooie instrumentaties gegoten in arrangementen van de meester zelf. Dans, kom tot jezelf en geniet.
Eindoordeel: 10,0