RECENSIE: Halie Loren – From the wild sky
Bijna sacraal opent Halie Loren haar nieuwe album. De zangeres die bekend is geworden als jazz-zangeres klinkt al vanaf de eerste openingsnoten van haar nieuwe album From the wild sky anders dan ooit hiervoor.
De traditionele jazz is in Roots ver te zoeken. Dat geeft Halie Loren een verfrissend nieuw geluid. Is ze hier op zoek naar haar eigen roots? Het album klinkt eerlijk en integer. In How to dismantle a life klinken de jazzwortels weer wat meer terug. Het aanstekelijke refrein nodigt uit tot meezingen.De popliedjes hebben wel iets weg van het Nederlandse Room Eleven en van Janne Schra. Wild birds is een gevoelige ballad met soepele stem gezongen.
Een van de hoogtepunten is Painter’s song. Loepzuiver, zonder onnodige opsmuk drukt Halie Loren een heftig verlangen uit naar een nieuwe dag. Dat het daaropvolgende August moon en Noah eenzelfde sfeer uitoefenen maakt dat het album inzakt. Ondanks meer tempo in Wisdom en een hartstochtelijke Spaanse gitaar in A mi manera (My way) komt het album niet meer op gang. Dat is een gemis voor de frisse herbewerking van het al zeer vele malen gecoverde My way. Halie Loren weet de platgetreden paden in dat nummer te vermijden en voegt een goede versie van het liedje toe.
Halie Loren vindt zichzelf opnieuw uit. Een volwassen popalbum met jazz invloeden is het gevolg.
Eindoordeel: 7,5