RECENSIE: Jett Rebel – 7

Jett Rebel brengt een ode aan Prince. Met zijn nieuwe album 7, refereert hij in veel opzichten aan de te vroeg overleden kleine man uit Minneapolis. De hoes van het album verwijst naar de albumhoes van Lovesexy (1988). Seven is een track op het Love Symbol Album van Prince and The New Power Generation. Het gejaagd aan elkaar rijgen van de tracks is ook een bekende stijl die Prince graag (live) gebruikte. En ten slotte de muzikale verwijzingen naar het oeuvre van Prince.

Met Amy en (Again) Girl heeft Rebel een prima opening van deze plaat. Funky, opzwepende ritmes en soepele melodieën doen bij vlagen ook denken aan Stevie Wonder ten tijden van Songs in the key of life. En voor je het weet heb je een plaat vol verwijzingen naar muzikale helden, maar eentje die niets eigens heeft. Jett Rebel weet die valkuil te omzeilen. Hij maakt een plaat die onmiskenbaar van zijn hand is. In Good boy speelt met de goede en slechte kant van zichzelf. Hoe harder hij I’m a good boy zingt, hoe meer je daaraan gaat twijfelen.

Stick together zweept heerlijk op. Unconditional love zou zo een pianoballad kunnen zijn van ELO. De discostamper Baby I need you doet denken aan Zappa’s Dancin’ fool. De drums in afsluiter Never gonna be the same brengen Prince weer in de herinnering. Jett Rebel’s vocale prestatie halen in dat laatste nummer niet het niveau waar je op hoopt en zijn soms iets te dun.

De verleiding is groot om Jett Rebel een 7 te geven, maar dat zou de plaat onrecht aandoen. 7 is een heerlijk album van wereldklasse.

Eindoordeel: 8,7