Met het uitkomen van zijn nieuwe album The Allience sluit Robby Valentine een periode vol tegenslag af. Met achtereenvolgens een writer’s block, een ernstige ooginfectie met verregaande gevolgen en recent het moeten vernietigen van de gehele eerste oplage van The Allience, is het bewonderingswaardig dat dit album er (op tijd) ligt.

Het album begint bijna als een concept album. The Allience theme is als een titelsong van een klassieke dramatische film. Met Judgement day gaat Valentine echt van start. De achtergrondzang in koortjes “whooo-ho” benadrukken de voorliefde voor Queen en de verwevenheid met de hardrockbands uit de jaren tachtig. Een sterke melodie en krachtige begeleiding. Het uit de mix weggehaalde sample kunnen we in gedachten plaatsen (en had inderdaad erg mooi op zijn plaats gevallen). Black dog begint als een Noel Gallagher song en bouwt vervolgens uit naar een oprechte meezinger met in het refrein een vleugje van Les Poppys’ Non Non Rien N’a Changé.

Sons of America is een rocksong met een monumentaal refrein. De riff onder het couplet in de gitaar jaagt de song heerlijk voort. En de blazers die hun rol halverwege ineens pakken zorgen voor een prettige verrasing. De referenties van Valentine zijn goed terug te horen. Running on empty had zo een nummer van Muse kunnen zijn. De muziek van Robby Valentine is melodieuze rock met een flink portie drama.

Eleanor Robyn houdt het kleiner. De zachtere begeleiding waarin voor de verandering de piano de hoofdrol speelt. Soldiers of light brengt oosters aandoende klanken in het hardrock geluid. Ondanks dat Valentine alle instrumenten zelf bespeeld lukt het hem om het geluid van een samenspelende band neer te zetten en klinkt het als natuurlijk samenspel. Het is goed dat Valentine zichzelf is en blijft. De afsluitende rockballad Remember who you are geeft zijn houding ook weer. “Just be yourself, don’t plat someone else” zingt Valentine en gelijk heeft hij.

Eén man klinkt als een band. Multi-instrumentalist Robby Valentine mengt Queen, Muse, David Bowie, The Beatles, Bon Jovi en Europe samen tot tien goede nummers en levert daarbij een heerlijk album op.

Eindoordeel: 8,5