RECENSIE: Editors – Violence

De Editors hebben met Violence weer een nieuw album uitgebracht. Openingstrack Cold is gelijk al een hoogtepunt op de plaat. Het nummer bouwt op vanuit de elektronische openingsklanken en zet de luisteraar op het spoor van het album.

Hallelujah (so low) is een nummer het grote gebaar in zich en drijft op een heerlijke rif. Violence dreunt donker voort met een stuwende bas en het refrein heeft niet de euforische ontlading die je zou verwachten. Dat levert een prima song op met op het einde zelfs een op de drumbeat gedreven elektronisch stukje dat aan de sound van The Human League doet denken.

Nothingness had net zo goed de titel van dit album kunnen zijn. Ondanks dat dit album prima klinkt blijft er weinig echt hangen en ontbreekt de noodzakelijke spanning voor een topalbum. Het gaat eigenlijk helemaal nergens over. Met Magazine en Counting spooks zetten Editors daar twee erg goede nummers tegenover. Subtiele arrangementen en heerlijke zanglijnen.

Violence is een goed album, waar de Editors de zalen weer mee gevuld zullen krijgen. Dat is gelijk ook het probleem van het album, omdat het grote gebaar en de stadion galm er wel erg dik bovenop liggen. Ten opzichte van eerdere albums (met name de eerste twee platen), valt deze toch tegen.

Eindoordeel: 7,5