REVIEW: Tim Knol – Cut the wire
Tim Knol heeft na een uitstapje naar de rammelende garagerock met the Miseries, het ambachtelijk liedjes schrijven weer opgepakt. Zijn fragile stem laat zich op zijn nieuwe album, Cut the wire, van zijn beste kant horen.
Knol lijkt op dit album zelfverzekerder te klinken. Zijn stijl is per album herkenbaarder geworden. Op Cut the wire bereikt hij daarop wederom een hoogtepunt. Hij straalt de rust uit van een muzikant die zijn materiaal volledig beheerst. De Americana die hij speelt, klinkt duidelijk als de eigen versie van Americana van Tim Knol. De veelal mid-rempo songs zijn van prima kwaliteit. De bijdrage van vaste gitarist Anne Soldaat mag daarbij niet onvermeld blijven.
Hoogtepunten zijn er voldoende op de plaat. Opener Whispering heart, met een uitgebalanceerde begeleiding. A kid’s heart met een subtiele trompet tussendoor. Going places met een hoofdrol voor Anne Soldaat. Met Weight of clouds en Song for Grandma sluit het album sterk af.
Tim Knol doet weer waar hij beter in is. Prima album.
Eindoordeel: 8,5