Smith & Burrows – Only Smith & Burrows is good enough
Tien jaar geleden kwam het duo Smith & Borrows met Funny looking Angels. Nu ligt de opvolger in de winkel Only Smith & Burrows is gooed enough. Tom Smith (zanger van Editors) en Andy Burrows (voormalig drummer van Razorlight) bundelen wederom de krachten.
Smith & Burrows klinken alsof ze vrij zijn en veel plezier hebben beleefd aan het opnemen van dit album. Dat is enerzijds erg prettig om te horen. De muziek is niet geforceerd, maar ademt het speelplezier van de muzikanten uit. Anderzijds is de kwaliteit niet zo hoog als dat met een meer serieuze benadering zou zijn gebeurt. De liedjes blijven wat oppervlakkig. De speelsheid en ultieme blijheid spat uit de groeven.
Met All the best moves starten de heren met een folksong. In Buccaneer Rum Jum zijn Jamaicaans aandoende klanken tot een vrolijke piratensong gekneed. Samenzang en gejaagdheid bepalen Spaghetti. De gitaar jaagt het tempo op en de stemmen mengen tot een achtervolging. Een echt Editors refrein zit verborgen in Old TV shows. Parliament hill klinkt ingetogen, maar ook hier schijnt de glimlach door de melodie heen.
Onbekommerd klinkt het do-do-do intro van Bottle tops. Smith & Burrows bewijzen dat ze een album vol aanstekelijke melodieën kunnen schrijven. Zelfs de serieuzere tekst van Too late klinkt vrolijk en is prima meezingbaar. Het a-capella begin van Straight up like a Mohican is indrukwekkend. Blijf vervolgens maar eens stilzitten zonder mee te willen zingen, als de melodie zich verder ontwikkeld. Dat gaat zeker niet lukken.
Een perfect album voor zomerse vrolijkheid. Smith & Borrows bieden tien nummers vol plezier waar je onbekommerd van kan genieten.
Eindoordeel: 8,0