The Kik – Jin
Na twee albums vol covers, Hertaalt! en Boudewijn De Groot’s ‘Voor de overlevenden’ & ‘Picknick’ is er nu een album met nieuw materiaal van The Kik.
Op Jin gaat The Kik fris en voortvarend uit de startblokken met openingsnummer Angela en Gekker dan jij. The Kik klink vitaal en sterk. De drive uit de gitaarriffjes stuwt de muziek voort. Het wereldbeeld dat Dave von Raven in de teksten schetst is dieper dan voorheen. In Alle tijd van de wereld beschouwt de zanger, Dave von Raven, zijn relatie met zijn vader.
De jaren zestig blijven natuurlijk ook in het klankbeeld herkenbaar, maar erg opvallend is het gebruik van synthesizers. Een vroege jaren tachtig aandoende sound ontstaat daardoor. Met de elektronische geluiden en de uptempo drive lijkt de sound van The Kik bij vlagen op die van de Kaizer Chiefs, zoals in De gouden wok. De Nederpop uit de jaren tachtig klinken ook door op Jin. Zo lijken de achtergrond koortjes uit Plekken waar je niet mag roken, zo uit een nummer van Doe Maar te komen en zou de keyboard solo uit een nummer van Frank Boeijen Groep of Toontje Lager kunnen komen. Het intro van Maarten refereert aan Vriendschap van Het Goede Doel. Het lukt The Kik echter om dit geluid en deze muzikale verwijzingen helemaal naar de eigen hand te zetten.
Peter Schilling’s Major Tom (The Kik noemt het nummer De grote baas) had wellicht beter op Hertaalt! kunnen staan. De drive en sound van deze cover past echter goed tussen de andere nummers en benadrukt de vroege jaren tachtig feel die dit album heeft. De afwisseling op dit album is prettig. De uptempoliedjes houden de vaart en flink in, maar The Kik neemt ook de tijd voor reflectie en mijmeren in de meer beschouwende nummers. Met Een Lied voor… sluit het album melancholisch af en verlang je weer naar het frisse begin van de plaat.
The Kik is in vorm en zet het muzikale verleden om naar een hedendaagse frisse nederpopplaat.
Eindoordeel: 9,0