Dit debuut van Tobias Bader komt laat. Bader is al 35 jaar met muziek bezig en brengt nu een eerste EP uit. De tekstregel “It’s getting late in the game to show any pride or shame.” (Marillion) heeft Bader over de drempel heen geholpen om zijn muziek uit te (gaan) brengen.

De EP opent met Fly. Een spaghettiwestern-achtige muziek ontvouwt zich tot een bluesy country song. Een stem die aan Willie Nelson doet denken en een refrein dat snel mee te zingen is. Het galopperende tempo van de gitaar maken het een feest om naar te luisteren. Het intro van Rise and fall tapt uit een ander vaatje. Een langzame opbouw verraad dat Bader weet hoe hijspanning moet opbouwen. Hij bouwt het nummer zorgvuldig op (rise), waarna de afbouw (fall) snel gaat.

Things is op dezelfde akoestische basis uitgevoerd. Telkens weet Tobias bader een nieuwe kleur te geven aan zijn liedjes. De EP blijft daardoor zeer interessant. Freeway to your heart is weer een afwisselende meer uptempo song. You are the one I want to hold is meer gedragen en kan zo in de middernachtelijke uurtjes bij het kampvuur uitgevoerd worden. Oh yeah besluit deze EP. Het meest kale nummer van deze korte plaat klinkt eenvoudig, maar net zoals bij de andere nummers bedriegt deze schijn van eenvoudigheid. Tobias Bader klinkt niet perfect en heeft ruwe randjes in zijn muziek en maakt het totaal daarmee afwisselend, gelaagd en wonderwel ook bijzonder toegankelijk.

Met een repertoire van meer dan 50 liedjes is het jammer dat het debuut slechts een EP met zes tracks is. Dit smaakt naar meer. Onze boodschap aan Tobias: “Burn a little brighter now.”

Eindoordeel: 8,5