Little torch is het zevende studioalbum van Wouter Hamel. Hij werkt voor dit album samen met producer Lilian Hak.

Zijn muziek klinkt nog steeds onmiskenbaar jazzy. Lilian Hak voegt daar gelaagde samples en synthesizers aan toe. Op deze wijze creëren ze samen een filmische sfeer. Waarbij Little torch met melancholieke klanken opent met een klein tokkelend gitaarliedje Never been in love. De teksten zijn ontsproten aan de fantasie van Wouter Hamel. Zo gaat Little torch over een zeemeermin in een vuurtoren. De ontsnapping van een dolfijn en een avontuur tussen de reuzen worden bezongen. Sprookjesachtige teksten met filmische muziek geeft de luisteraar voldoende houvast om de verbeelding de rest te laten doen.

De klanken van de branding en de dromerige zang van Wouter Hamel maken direct bij titelsong Little torch duidelijk de fantasie als filmische dromen in muziek worden gevat. De mysterieuze geluiden zorgen dat er meer te beleven valt op dit album. De gitaarklanken uit Close range komen bijna uit een soundtrack van Ennio Morricone. Two arms is een breekbare kleurrijke hallucinatie. In Lucky streak laat Lilian Hak zich ook met haar stemgeluid horen. Till april sluit het album sterk af met in het midden een imaginair telefoongesprek tegen de voicemail.

Een afwisselend album waarop Wouter Hamel en Lilian Hak pop, jazz mengen met filmische elektronica.