Een nieuw album van AC/DC is een verrassing. Power up is een eerbetoon aan de in 2017 overleden oprichter en gitarist Malcolm Young.

Brian Johnson schreeuwt, kraait en krijst als vanouds, de vette gitaarriffs komen uit de gitaren van Angus en Stevie Young, de dreunende bassen van Cliff Williams en de beukende drums zijn van Phill Rudd. De sound is vet en rockt zoals we van AC/DC gewend zijn.

Eigenlijk is er niet zo heel erg veel te melden over dit album, want alle ingrediënten die we al jaren gewend zijn van AC/DC zitten erin. In Shot in the dark klinkt AC/DC wel iets meer als ZZ Top, maar vanaf Realize staan de volumeknoppen op 11. Muziek en teksten zijn rechttoe-rechtaan. De lickjes op de gitaar weer onweerstaanbaar, zoals in het aanstekelijke Kick you when you’re down.

In Witch’s spell is de instrumentatie iets transparanter dan we van AC/DC gewend zijn. De drums komen daardoor extra naar voren. De mannen zijn op leeftijd, maar houden de Wild reputation levend. Het intro van het afsluitende Code red doet wat denken aan de riff van Back in black, maar een riff kan een slechtere look-a-like hebben.

Niets nieuws onder de zon, AC/DC brengt weer een stevig rockalbum uit. Gewoon omdat het lekker is.

Eindoordeel: 7,0