Chris Ayer is een singer-songwriter die dit jaar zijn album Endless wonder uitbracht.

Need somebody is een goed in het gehoor liggende song waarin Chris Ayers gelijk laat horen wat hij kan. Vanuit een enkele repeterende gitaartoon bouwt hij het nummer op. Om gedoseerd tegen het einde aan terug te komen op de opening. Een subtiel arrangement en goede stem doen de rest. Deze lijn zet Chris Ayers door op de andere nummers op het album. Stranger leunt op een voortstuwende vibe. Dit klinkt elektronischer en voller. Met Ringing in my ears houdt Ayers het juist weer klein. Apology springt tussen de andere songs uit, omdat deze niet met akoestische gitaar, maar met piano begeleiding gespeeld wordt.

Visueel zijn op de cd-hoes de eerste vijf en de tweede vijf nummers van elkaar gescheiden. Met het grootster uitgebouwde Running in reverse start de tweede helft van het album. Dinosaurs is een (rustig) dansbare meezinger. In Selfish trekt Chris Ayers het boetekleed aan. Een intiem arrangement laat veel subtiliteit horen. vanuit de intimiteit weet Ayers uit te bouwen naar bozere machteloosheid en terug te keren naar de spiegel waarin hij kijkt. Met Strings en 11:59 sluit het album in stijl af.

Jammer dat het album geen lange speelduur heeft. Dit afwisselende album van Chris Ayers is een aanrader.

Eindoordeel: 8,0