Liberati Quartet – Countertime

Twee jaar na hun EP Upside Down, brengt Liberati Quartet hun debuutalbum uit: Countertime.  Zoals ze zelf omschrijven: “Avontuurlijke composities en rockende grooves worden versterkt door flexibele melodieën en verfijnde sounds, welke bij elkaar worden gehouden door een karakteristieke bandsound.” De vraag komt dan gelijk op in hoeverre zo’n ronkende marketing uitspraak ook daadwerkelijk klopt.

Het Liberati Quartet klinkt binnen elk nummer afwisselend. Zwoele jazz met saxofoon, drums, bas en zacht begeleidende gitaar worden afgewisseld met stevigere jazzrock. Ritmische afwisselingen zijn talrijk en niet altijd eenvoudig uit te voeren. Melodieën die alle kanten op lijken te gaan, maar toch ook weer netjes bij het thema terugkomen. Solo’s en samenspel zijn goed en vakkundig uitgevoerd. Verschillende soorten in opbouw van de nummers (erg goed geslaagd is de opbouw vanuit drums en repetitieve sequensies van Last dance). De sound van het Liberati Quartet is herkenbaar (en is een prettige sound om te horen). In zoverre klopt de reclameslogan voor dit album ook echt.

Negen tracks vol wisselingen zijn echter wel zware luisterkost. Dit is geen album voor de achtergrond, maar om nadrukkelijk naar te luisteren. Voor de luisteraar komt het thema vaak terug als geroepen na een zoveelste instrumentaal proeve van kunnen. De solo’s en afwisseling zijn te ver doorgevoerd om de coherentie in de tracks te behouden. Dit is fantastisch om in concertvorm te horen, maar op plaat iets te veel van het goede.

Toptracks van dit album zijn titelnummer Countertime (uitstekende rockende groove), Last dance (duizelingwekkende repetitieve thema’s), Grand (mysterieus en gevoelig), It’s only a matter of taste (springerige afwisseling) en It’s still a matter of taste (heerlijk ongeremd).

Deze plaat hoort live uitgevoerd te worden en klinkt dan in zijn natuurlijke omgeving: een donker, zweterig jazzpodium.

Eindoordeel: 8,0