Parallel universe is de opvolger van het in 2019 verschenen album Wingman returns. Na Daryll-Ann en The Analogues heeft Diederik Nomden nu ook solo de smaak te pakken.

Solo doet de muziek van Nomden denken aan Crowded House. Vanaf opener en titeltrack Parallel universe zijn de nummers toegankelijk en pakkend. Met zijn achtergrond is het niet gek dat The Beatles nooit ver weg zijn. Vanaf de eerste luisterbeurt ben je geneigd deze liedjes mee te zingen.

De arrangementen zijn goed uitgebalanceerd en afwisselend. Miner is met het piano intro een hoogtepunt op het album. Piece of the pie is wat onstuimiger. Masquerade tokkelt lekker door.

Nomden maakt van zijn tweede solo-album ook een aantrekkelijke verzameling van beklijvende liedjes.