RECENSIE: DeWolff – Thrust

DeWolff

DeWolff gaf al een flink schot voor de boeg met single California burning. Het Nederlandse trio is met dit album verder gegroeid. De rauwe psychedelische bluesrock van DeWolff refereert sterk naar vroegere tijden, maar klinkt zo hedendaags en urgent als het maar kan.

Het album knalt er lekker in met Big talk en California burning. De teksten zijn politiek gericht. Trump, Wilders, May, Johnson… al dat soort types met een grote mond, alternatieve feiten en een populistische mening worden becommentarieerd. Termen als ‘big talk‘, ‘lyin’ disease‘ en ‘double crossing man‘ laten zonder omhaal weten dat de mannen van DeWolff niet houden van grootspraak, mensen die liegen en manipuleren.

Intussen rockt het album lekker door met ‘Tombstone child‘. En is ‘he’s gonna grab you by the pussy if you don’t look uit‘ niet gewoon een rechtstreekse verwijzing naar Trump. In Deceit & woo (bedrog en vrijen) vraagt Pablo van de Poel ‘what kind of man are you? ‘. DeWolff klinkt hier feller dan ooit en zet een harde hypnotiserende groove neer. Met Freeway flight een eerste rustpunt op het album. De solo’s zullen live tot een episch hoogtepunt in de show kunnen uitgroeien. Tragedy? Not today zet de sprint in naar het einde van de plaat. Outta step & ill at ease is het slotnummer en rond de plaat echt ingetogen af.

Het zesde album van DeWolff is goed gelukt. DeWolff maakt een uitstekend protest album met lekkere liedjes, pittige teksten en een heerlijke sound. Dit gaat live spetteren.

Eindoordeel: 9,0