RECENSIE: Sons of Bill – Oh God Ma’am

Het nieuwe album van de Amerikaanse band Sons of Bill zet de lijn voort van het laatste album Love & Logic (2014).

De ingetogen ballad Sweeter, sadder, farther away functioneerd als albumopener en zet een bijzondere toon neer. Firebird 85 bouwt verder op en brengt het tempo omhoog. Stemmige zang en doeltreffende begeleiding. Believer pretender brengt het tempo nog iets hoger en klinkt gejaagd. later op het album doet de band dat met Old and grey nog een keer.

Met Easier en Green to blue heeft de band haar ideale geluid. Een iets trager tempo, ingetogen zang, stemmige achtergrond zang, smaakvolle begeleiding door de drums, bas en gitaar. De stemmige zang komt het best tot zijn recht als de achtergrondzang er meer kleur aan geeft.

Before we fall brengt met een elektronisch intro een nieuw geluid op de plaat. Ondanks dat het elektronische geluid buiten de comfortzone valt, past het toch wonderwel in het geheel, omdat het niet overdreven wordt en omdat de gitaar begeleiding op de elektronische puls inspeelt. Signal fade sluit de plaat uptempo af en werkt hoorbaar naar een apotheose, die rond de vier minuten ook bereikt wordt.

Een prima americana bluesrock album van Sons of Bill.

Eindoordeel: 7,5