REVIEW: Noel Gallagher’s High Flying Birds – Who built the moon?

Een paar weken na broer Liam, brengt ook Noel een album uit. Inmiddels is Who built the moon? het derde album van Noel Gallagher’s High Flying Birds.

Who built the moon? Begint met het semi-instrumentale Fort Knox. Slechts fragmentarische koortjes geven enkele woorden aan deze track. Waarschijnlijk zal dit nummer gebruikt worden als de band komt oplopen tijdens de komende tournee. Het zet de toon voor het album neer. Flink leunend op vervormde gitaren en een stevige ritmisch gedreven sound. Met End credits als slottrack lijkt het bijna de omlijsting van een film.

Er wordt gelijk doorgepakt met Holy mountain. Een lekker rocknummer dat wel een beetje doet denken aan Ça plane pour moi van Plastic Bertrand. Het tempo wordt niet losgelaten en ook Keep on reaching stampt flink door. Het eerste rustpunt komt pas bij het zesde nummer op de plaat. Be careful what you wish for is een tragere rocker. Het rifje doet wel wat denken aan Come together van The Beatles. Zo zijn ook op dit album de referenties naar The beatles weer aanwezig. Hoogtepunt is The man who built the moon. Traag stampend komt deze track op gang en maakt de End credits tot een logisch einde.

Noel Gallagher bewijst een slimmere componist en album-smid te zijn dan Liam Gallagher. Het album kent een prima opbouw en composities hebben meer diepgang. Met uitstekende popliedjes, een stevige sound en uptempo beat ben je er echter nog niet. Het gemis aan deze plaat is een goede zanger als frontman. Laten wij nu weten wie dat prima zou kunnen invullen… ware het niet dat beide broers voorlopig waarschijnlijk niet samen op een podium zullen verschijnen.

Noel Gallagher wint vele punten ten opzichte van het solodebuut van Liam Gallagher. Uitstekende popplaat van een zanger die geen zanger is.

Eindoordeel: 9,0