Het nieuwe studioalbum van Sting heet Duets. Op dit album grijpt Sting terug naar oudere samenwerkingen en voegt daar recentere aan toe. Zo klinken nummers vertrouwd en soms toch net iets anders.

Don’t make me wait (met Shaggy), Desert Rose (met Cheb Mami), Rise and fall (met Graig David), It’s probably me (met Eric Clapton), Whenever I say your name (met Mary J. Blige) en Stolen Car (met Mylène Farmer) zijn wat overbodige tracks. September (met Zucchero) en Fragile (met Julio Iglesias) klinken iets te eenvoudig en voorspelbaar. De ballad Practical arrangement (met Jo Lawry) is daarentegen interessanter. De jazzy feel past goed bij Sting.

Nog interessanter zijn Mama (met GASHI) en Reste (met Gims). Deze tracks zijn modern en laten horen hoe Sting zich thuis voelt met elektronische muziek (dance). We’ll be together (met Annie Lennox) krijgt een opfrisbeurt. Het valt op dat deze song wellicht wat ondergewaardeerd is in het oeuvre van Sting. None of us are free (met Sam Moore) heeft een relaxte en dansbare drive in de gitaar en bas.

Sting laat zijn veelzijdigheid en vakmanschap horen. Hij past zijn stijl als een kameleon aan, aan zijn partner en zorgt ervoor dat die partner ook straalt. Dit album is een leuk tussendoortje, maar te mager voor een nieuw Sting-album.

Eindoordeel: 7,5