Het nieuwe album van Tame Impala heet The slow rush en volgt het album Currents uit 2015 op.

Opener One more year start met vervreemdende soundscapes. Als de zang inzet doet het nummer vaag doet het denken aan een verloren track van Blur’s en Gorillaz’ Damon Albarn. Kevin Parker weet hoe je een aanstekelijke melodie verpakt in een prachtig klinkend liedje. De ruimtelijke klanken en arrangementen maken het geluid van Tame Impala tijdloos. Borderline en Lost in Yesterday zijn ook al van die heerlijke nummers met een dansbare beat.

Posthumous forgiveness laat de soulvollere kant van Tame Impala horen. Deze ballad wordt uitgespannen tot een indrukwekkende track. Ook On track is een ballad waarop Tame Impala laat horen ook de minder snelle tempi aan te kunnen. Met de langste track,  One more hour, sluit de plaat af. De riffs zijn zwaarmoediger dan op de voorgaande nummers en de dynamiek tussen de verschillende onderdelen van het nummer zijn groot. Groots en heavy vormen een contrast met klein en breekbaar. Het album krijgt daarmee een zware maar mooie afsluiter.

Goed album van Tame Impala met veel liedjes die dagenlang in je hoofd blijven hangen.

Eindoordeel: 8,0