De leuke band Two Door Cinema Club verandert langzaam. Het vierde album, False alarm, laat de ontwikkeling horen. De pakkende refreinen zijn er nog steeds, maar de nadruk ligt minder op gitaren en veel meer toetsen.

Stilzitten is geen doelstelling van de muzikanten. De aanstekelijke poppy melodieën en het leuke klankbeeld houden de plaat overeind. Het Woe-oe-oe uit Talk, is al bij de eerste luisterbeurt mee te zingen. In de liedjes klinkt een stevige verwijzing naar de jaren tachtig. Het lijkt wel een mix van bands zoals Orchestral Manoeuvres in the Dark met daaraan een vleugje hedendaagse sound, kekke geluiden en harmonieuze samenzang toegevoegd. De gladde zang van Alex Trimble draagt bij aan de kauwgomballen-pop.

So many people, Nice to see you, Dirty air en Satellite zijn aanstekelijke liedjes. Door de afwisseling in de gebruikte geluiden (de toetsen) en wisselende dynamiek blijven de liedjes leuk als geheel achter elkaar. De arrangementen zijn slim in elkaar gezet. Het einde van Already gone is wel erg abrupt, alsof Two Door Cinema Club nog niet klaar is.

False alarm is een uitstekende plaat voor de zomerse dagen, maar Beacon zal daarna weer op de draaitafel komen, want dat blijft tot nu toe het beste album van Two Door Cinema Club.

Eindoordeel: 8,0