Lekkere popplaat vol lichthartige popsongs

Het zelfvertrouwen spat van de inzet af. Back of my hand start met een prima arrangement met daarin een hoofdrol voor de strijkers. Een speelse melodie verraad de vakkundigheid van de compositie. De terugblik op Old records maakt het nog duidelijker: Jacqueline Govaert is een zelfverzekerde jonge vrouw die zich verzoend heeft met haar verleden en heden en zoals ze zelf zingt: “The best is yet to come.”.

Corner of the World is een jazzy song vol met een wat complexere invulling van het standaard akkoordenschema. Ignorant fools is alweer zo’n zwierende popsong. In de melodie voert Govaerts je mee het nummer door en de begeleiding is precies op maat. By the River en Rhythm of your heart laten de gevoelige kant van Jacqueline Govaert zien. Ook in de opbouw kent de plaat een subtiele spanningsboog. Met Let him go springt Govaert dan ook weer los. Deze uptempo song zal het lekker doen tijdens de concerten.

In het titelnummer Lighthearted years blikt Govaert terug op het verleden en stelt ze de vraag “Where do we go?”. De samenzang met de backing vocals is lekker en verdient meer ruimte. Het is jammer dat de fade-out gepaard gaat met geluidsvervorming en -doffing. Dit nummer had ook op plaat al verder uitgebouwd kunnen worden. Helaas schiet de plaat dan ook al ineens erg op. Met iets meer dan een half uur is Lighthearted years geen lang album. For all time is al de pianogedreven mierzoete slottrack.

Jacqueline Govaert maakt een erg lekkere plaat vol uitgekiende lichthartige popliedjes.

Eindoordeel: 8,5